'n Naweek met baie indrukke

Zaterdag

Zaterdag wordt hier als rustdag gezien, en iedereen laat het werk zoveel mogelijk liggen. Ze rusten uit, of er is tijd voor een uitje. In de ochtend hebben we alle regeldingen gedaan en daarna gingen we naar een plek hier dicht in de buurt, Die Dam. Er was daar een mooi meer om te kunnen wandelen, prachtige palmbomen en volgens de website een zwembad.

We kwamen aan en genoten van de prachtige omgeving. We gingen op zoek naar de receptie om te vragen of we intree moesten betalen. Hier keken ze al wat vreemd van op. Ze begrepen niet helemaal wat we bedoelden, maar uiteraard was het prima om te betalen. We gaven ze 30 rand per persoon (€1,50). Eerst hebben we een heerlijke wandeling rond het water gemaakt. Het was een strakblauwe lucht en heel warm, heerlijk!  We hadden enorm veel zin gekregen om onze verfrissende duik te gaan nemen…..dus op zoek naar het zwembad. Maar na lang zoeken, toch maar gaan vragen. Eigenlijk waren we ook verbaasd dat we geen bewijs oid hadden gekregen dat we hadden betaald. Dus wij gevraagd waar het zwembad was. Ze namen ons mee naar een heel vies, groen zwembadje waarvan wij dachten dat het de visvijver was……..Oooooh het wat nog te vies om naar te kijken. Vandaar dat ze ons dus zo raar aankeken dat we wilden betalen voor de intree van het zwembad😊 Zoals jullie begrijpen is het dus geen zwemmen geworden helaas. Wel hebben we er heerlijk gegeten!

Maar we voelden onrust…..want we moeten nog zoooveel doen. Hoe krijgen we alles gedaan in de tijd die we hier zijn. Vanmorgen waren Jarine en Maarten al vroeg gestart met alles up to date maken wat betreft de informatie van de kinderen. En als we nadenken over wat we nog moeten doen, dan kunnen we maar beter weer aan de gang.

Eerst nog de boodschappen doen, en toen op naar het ziekenhuis. We hadden een knuffel gekocht voor Shein en deze wilden we graag zo snel mogelijk brengen. Shein ligt de een kaal bedje, zonder speelgoed. We werden enthousiast ontvangen toen we het ziekenhuis binnen kwamen. Eerst gingen we rond in alle zalen om kinderen blij te maken met een ballen.  Alle kinderen waren enorm blij, en wij genoten van hun stralende koppies. Het was heftig om zoveel verhalen  te horen en over de schrijnende omstandigheden. Veel kinderen liggen er door ondervoeding. Zij hebben daarvoor infuus, en zijn zo enorm mager….. Ook was er bijv een jongentje die gebeten was door een slang. Ze hebben het gif proberen weg te snijden, dus een flinke wond. En hij lag er al 2 weken…..zo’n moedig, dapper mannetje. Moeders hoorden van elkaar dat wij er waren, dus ze kwamen al naar ons toe, om ook om ballonnen te vragen. Ook zijn wie weer bij Katarina (het meisje zonder ouders) geweest. Zij lag nog steeds stilletjes in haar bedje. De zusters zaten op deze kamer met elkaar in gesprek, dus we hebben dit bezoek maar kort gehouden. We kwamen terug bij de balie en zagen 2 politiemensen die heel verontwaardigd waren. Ze vertelden meteen aan ons wat er was: ze hadden 3 kinderen gevonden, die heel erge honger hadden, en moeder had hen alleen gelaten. De kinderen zaten heel zielig bij elkaar op het bankje. We probeerden contact met hen te krijgen, maar ze keken  ons bang en met grote ogen aan. We hebben ze alle 3 een ballon gegeven, maar ook dat vonden ze heel spannend. De politie zou op zoek gaan, en Gijsbertha vertelde later dat deze kinderen dan zolang in het ziekenhuis blijven, zodat ze toch wat te eten hebben. Ze leggen dan alle 3 de kinderen bij elkaar in 1 bedje, en zo kunnen ze daar even blijven.

Zondag

Zondag was een volle dag met veel indrukken en veel mooie momenten. Het was heel waardevol om ‘s ochtends met elkaar naar de kerk te gaan. We gingen naar de kerk waar Jac-louis zou preken. Wat mooi om te zien hoe iedereen vol aandacht luistert naar de boodschap uit de bijbel. Wat kunnen ze prachtig zingen met elkaar, en we genoten van deze andere cultuur. Wij moesten ons voorstellen, en we werden hartelijk welkom geheten. Jac Louis vroeg of wij voorin een lied wilde zingen, en met zn drieën hebben we voorin de kerk gezongen. Eerst  over  “Zoekt eerst het koninkrijk van God”, en daarna “Wat de toekomst brenge moge, mij geleid des Heeren  hand.”. Maarten moest in het engels vertalen wat het lied betekende.

Het was mooi om met elkaar de boodschap uit de bijbel te horen. God is overal dezelfde, en ook Zijn woord. Mooi om te zien hoe Jac louis alles zo praktisch mogelijk uitlegde, en ook met voorbeelden erbij. Dan riep hij bijv  2 kinderen naar voren en liet hij zien dat als iemand jou slaat, wat doe jij dan? Dit legde hij mooi uit. De kinderen zijn zo enorm betrokken. Aan het einde van de kerkdienst gaven we iedereen een hand. Oma Pauline en Lena waren ook in de kerk. Jarine kende hen van 2 jaar geleden. Lena heeft een beperking en haar oma zorgt voor haar. Beide zijn slecht ter been. Daarom hebben wij ze thuis gebracht en gekeken bij hun huisje. Wat zag het er armoedig uit. We gaan ook voor Lena op zoek naar een sponsor. Daarna gingen we op bezoek bij Sarah en Esther. Jac-Louis en Gijsbertha wonen in het lighthouse en hebben regelmatig pleegkinderen in huis. 2 jaar geleden kwam de tweeling Sarah en Esther bij hen. De meiden waren toen 3 weken. Jarine heeft in die periode geholpen met het zorgen voor de tweeling. En sindsdien sponsoren wij de meiden. Wat bijzonder om hen na 2 jaar terug te zien. De meiden waren nu moe, dus we hopen er van de week nog een keer heen te gaan. Maar eerst gaan we kleren kopen voor de meiden.

Na even wat eten bij Gijsbertha en Jac-Louis gingen we naar de zondagsschool van de Abba klas. Ze begonnen met vertellen waar ze allemaal dankbaar voor zijn. Mooi om te zien dat er veel gesproken wordt over dankbaarheid hier in Namibië. Verder werd er gezongen en bijbelteksten opgezegd. De kinderen kennen zoveel uit hun hoofd.  Cees vertelde een Bijbelverhaal voor de kinderen, en aan het einde van de middag deden we spelletjes met alle kinderen.

Het was een volle dag, want tussen de middag hebben we gegeten bij Jac Louis en Gijsbertha, en s avonds zouden we met z’n allen naar Kees en Linda gaan. Het andere gezin met 5 kinderen.

We hadden fruitsalade klaar gemaakt, en Linda had heerlijk krentenbrood gebakken. Daarna hebben we gezongen met zn allen. Wat is dat mooi en wat verbindt dat. Kees speelde op het keybord, en 2 violen, en een dwarsfluit, prachtig. Ook speelde Kees op het orgel. Oei dat doet wel even heel erg aan thuis denken… en dat zijn dan toch even lastige momentjes.

We hebben de dag afgesloten met het lied Glorie aan God, bijzonder om zo met elkaar God te loven.