'n glimlach vir alle kinders!

3 februari 2022 - Gobabis, Namibië

Regen, regen en nog eens regen. In Nederland zouden we zeggen dat het wel mee zou vallen, maar hier is het heel uniek dat het drie dagen regent achter elkaar. Inmiddels zitten we weer met onze voeten omhoog en zien we een mooie blauwe lucht!

Dinsdag, een dag waar wel een planning voor was, want we zouden naar Windhoek gaan. Dit is de hoofdstad van Namibië. Ja wat zouden we daar gaan doen? Het was een dag wat misschien wel veel zou betekenen voor de toekomst van Light For The Children. We gingen al vroeg op pad, want om tien uur moesten we bij Side By Side zijn. Zij bieden dagbesteding en speciaal onderwijs aan kinderen met een beperking. Daar noemen ze het een rehabilitatiecentrum. We gingen daarheen om ideeën op te doen. Het plan is om ook voor kinderen met een beperking uit Gobabis een soortgelijk iets op te zetten. Maar daar komt nog veel bij kijken. Als eerste kregen we een rondleiding. Al die lieve snoetjes kwamen al snel op ons af en we hebben leuk met hen kunnen spelen. Vervolgens zaten we buiten en was er gelegenheid om in gesprek te gaan met een medewerker van deze organisatie. Het viel ons op dat er echt nagedacht is over de opzet en dat er zeker professionaliteit te vinden is. Even later speelden de kinderen buiten. Maar wat een gesjouw over een hobbelige stoep. Zelfs een stijl trapje op om op de speelplaats te komen. Ze zullen daar waarschijnlijk geen inspectie hebben. Uiteindelijk was het een positief bezoek en dit hoopt zeker een vervolg te krijgen. We hebben genoten van al die kinderen en vonden het heel interessant!

Vervolgens zijn we naar een paar winkels gegaan en hebben we lekker in een restaurantje pizza gegeten. Heerlijk met een volle maag weer terug naar Gobabis. Het blijft bijzonder, een hele lange rechte weg van bijna twee uur, ondertussen vielen de kinderen op schoot in slaap... Toen we terug kwamen hebben we onze benen kunnen strekken en zijn we een ommetje gaan lopen. Zand, zand en nog eens zand, heel normaal hier! 's Avonds nog wat spelletjes gedaan, het was weer een gevulde dag!

Nadat we op woensdag opgestaan waren is eerst de taxi gebeld. Nu maar hopen dat hij ons op de juiste tijd op zou halen. Gelukkig ging dat goed. Om acht uur arriveerden we op school, want we zouden de ochtend allebei in een andere klas gaan helpen. Nadat we onze eigen weg gegaan waren werden we al snel aan het werk gezet. De juffrouw bij Jarine in de klas had nog maar één dag gewerkt. En ja, dan kan je alle kinderen nog niet bij naam kennen. Daar had ze een prachtige oplossing voor! Alle namen moesten op papiertjes geschreven worden en op de hoofden van de kinderen geplakt worden. Hilarisch, lijm werd voor de dag gehaald, maar het bleef niet bij iedereen even goed plakken. Een beetje plakgum erbij, dan zou het wel moeten lukken! De hele ochtend liepen de kinderen met een briefje op hun hoofd, nou iedereen wist van welke juffrouw het kind met het papiertje was. Jacolien was in een andere klas. Niet iedereen had een stoeltje, die kinderen moesten maar op de grond gaan zitten, dat ging ook prima! Om kwart voor tien gingen de kinderen naar buiten hun broodje of een andere lekkernij opeten die ze hadden meegenomen. Niet iedereen had iets mee, wel sneu, ze moesten dan toch even geduld hebben tot de middagpauze. Bij het naar buiten gaan was de juf verdwenen, maar kwam ook niet meer terug het eerste uur. Ze vond het wel heel makkelijk dat er een ander voor haar in de plek zou kunnen komen. Terwijl alle andere klassen naar binnen gingen ging Jacolien op een gegeven moment ook maar naar binnen met de kinderen. Om ze dan in het Engels te vermaken, wat ze zelf nog amper begrijpen, was nog best lastig! Uiteindelijk kwam de juf om elf uur terug. Maar helaas, toen moesten we weer verder naar het volgende adres en zeiden we gedag. De juf vond het wel jammer dat de les nu niet door kon gaan!

Nadat we de school uit stapten wilden we naar Lena toe gaan. Maar een aantal mensen die ons zagen lopen riepen ons al en zeiden dat ze er vandaag niet was. Grappig, de mensen weten precies waar we naar toe gaan en wat we gaan doen. Dan maar gelijk naar ons volgende adresje, het andere jongetje met een beperking. Dit keer zat hij in een rolstoel en hij vond het erg leuk dat we er weer waren. We hebben een ballon opgeblazen en hem ook nog een autootje gegeven waar hij mee in het zand kan spelen, want het grootste gedeelte van de dag zit hij op de grond in het zand. De ochtend was snel voorbij gegaan, het was tijd om een taxi te regelen. We hadden een vaste plek afgesproken, moesten nog wel een stukje terug lopen. Het was inmiddels weer erg warm geworden, van regen was geen sprake meer.

Nadat we lekker warm gegeten hadden tussen de middag zijn we onze kleding gaan wassen wat hard nodig was. Met de warmte gaan we er snel doorheen. We hadden daarna zin om weer even naar het ziekenhuis te gaan. Ballonnen weer in de tas, we waren benieuwd of een aantal kinderen er nog waren die we eerder hadden gezien. En ja hoor, het meisje wat steeds zo alleen in haar bedje zit was er nog steeds. We konden haar niet opvrolijken met een ballon, ze begon snel te huilen. Gelukkig was er een verpleegster bij, maar nog steeds geen moeder... Het meisje wat met veel water in haar buik was opgenomen was er ook nog steeds. Ze keek blij, evenals haar moeder, want ze mocht over een paar dagen naar huis en het ging goed. Fijn om te horen was dat! Op de gang kwamen we een jonge vrouw tegen, ze kwam ons bekend voor. We hadden haar eerder bij de Shelter ontmoet, de plek waar hoogzwangere vrouwen verblijven voordat ze gaan bevallen. We hoorden van haar dat ze een zoon had gekregen en vol trots liet ze deze zien. Een heel lief klein poppie, dubbel ingepakt, we zouden denken dat ze geen lucht zou krijgen, maar zo te zien was het een heel tevreden kindje. Na een poosje zijn we weer terug naar het Lighthouse gegaan en kwam daar ook bezoek. Met een volle tafel hebben we gegeten en daarna nog een Bijbelstudie gehouden. Dat was een verrassing weer! Ook deze dag was weer snel voorbij!

IMG-20220202-WA0045IMG-20220202-WA0044IMG-20220202-WA0047IMG-20220202-WA0058IMG-20220202-WA0046IMG-20220202-WA0060IMG-20220202-WA0059IMG-20220202-WA0062IMG-20220202-WA0064IMG-20220202-WA0063IMG-20220202-WA0066IMG-20220202-WA0065IMG-20220202-WA0067IMG-20220202-WA0048IMG-20220202-WA0049IMG-20220202-WA0052IMG-20220202-WA0053IMG-20220202-WA0031IMG-20220202-WA0032IMG-20220202-WA0034IMG-20220202-WA0056IMG-20220202-WA0033IMG-20220202-WA0055IMG-20220202-WA0036IMG-20220202-WA0057IMG-20220202-WA0037IMG-20220202-WA0042IMG-20220202-WA0040IMG-20220202-WA0043

Foto’s

2 Reacties

  1. Tanja:
    3 februari 2022
    Prachtig om te lezen. En indrukwekkend. Wat een bijzonder mooie tijd voor jullie!
  2. Coby:
    6 februari 2022
    Jacolien en Jantine, weer heerlijk genoten van jullie belevenissen. Ook de foto’s zeggen zoveel. Het is voor mij een zee van herkenning en herinnering.
    Nog veel vrede , liefde en zegen daar 🥰